Het idee: aan de hand van een foto gemaakt in, of gerelateerd aan, Het Hoofdkantoor, schrijft onze columnist Alessa van de Goor een column. Het resultaat is altijd verrassend.

Vandaag de Dopknopen van Pou-belle.

Hebzucht = De zucht om te hebben.

Een paar weken geleden werd ik uitgenodigd door goede vriend U. om mee te gaan naar Alkmaar. Hij was uitgenodigd om te komen praten over het wonen in een tent. Het thema van de middag was hebzucht. Filosofe Stine Jensen was ook aanwezig en hield er een betoog over.

De centrale vraag was: is hebzucht goed of slecht en waarom?

Stine doet aan yoga, een speciale vorm waarbij je eens in de zoveel tijd een hele dag of wellicht zelfs meerdere dagen met elkaar yogaat. Ze benoemde een oefening, the exchange-gift, waarbij iedereen iets moest weggeven aan een ander, ingepakt. Het ging hier niet om een boek dat je al gelezen had of een jurk die je te klein had gekocht, nee je moest iets weggeven dat je dierbaar was, dat je voor geen goud kwijt wilde, waarvan je dacht: als ik dat niet meer heb dan kan ik net zo goed dood gaan.

Als ik het goed begrepen heb, is het doel van de oefening erop vertrouwen dat je terugkrijgt wat je weggeeft. Ze vroeg ons, het publiek, na te denken over wat wij (niet) weg zouden geven…

Ruimte, dacht ik meteen, dat zou ik echt het allerergste vinden, maar ja dat kon niet ingepakt worden dus dat telde niet.

Natuurlijk gaat het over: hebben we alles wat we hebben wel nodig? Stort het leven in als we iets niet hebben?

Aan goede vriend U. de vraag: ‘Ben jij minder hebzuchtig omdat je in een tent woont?’ Helemaal niet. Hij beschrijft zichzelf als een kakker in een tent die nou eenmaal van mooie spullen houdt. Hij wil vooral onafhankelijk zijn, onafhankelijk van controle in welke vorm dan ook. Dat heeft niets met hebzucht te maken en dus zit hij op designstoelen in zijn tent, want die vindt hij mooi en ze zitten lekker. Hij heeft er alleen geen zes en is dat omdat hij er aan twee genoeg heeft of omdat de tent te klein is? Maakt hem dat hebzuchtig of juist niet?

Oké dus hebzucht is niet per definitie goed of slecht.

Hebzucht motiveert namelijk ook, in de vorm van beloningen houdt het een maatschappij draaiend en gezond.

Je motiveert mensen door ze te belonen. Geld is een middel om te belonen. Met geld kun je weer allerlei dingen doen, dus van geld heb je eigenlijk nooit genoeg. Maar is dat hebzucht? En zou het afschaffen van geld de oplossing zijn hebzucht tegen te gaan?

Zouden wij zonder geld minder hebzuchtig worden?

Ik denk het niet. Ik denk dat wij heel snel iets anders vinden om elkaar mee te belonen. Wij willen beloont worden want de beloning zegt ook iets over waardering en dat hebben we toch allemaal nodig? Ik wel in ieder geval.

Met het afschaffen van geld, krijgen andere dingen nieuwe waardes toegekend. Dat is dan het nieuwe geld. Kinderen doen dat van nature, waarde toekennen aan dingen. Denk maar aan knikkers, de bonken en stuiters en keizers waren toch het mooist en anders wel het grootst en sowieso het meeste waard. Die wil ieder kind in z’n knikkerzak.

Zo ook met winkeltje spelen, vroeger bij je oma. Een doos knopen was de kassa. Allemaal single, afgevallen van kledingstukken, lagen ze te wachten op die kinderhandjes. De mooiste knopen werden als eerste gekozen, blijkbaar waren die het meeste waard.

Het enige verschil met geld is dat de mooiste knoop niet voor iedereen dezelfde knoop is, dat zou de hebzucht wellicht iets eerlijker verdelen.

Alessa van de Goor | moeder | planner | @kliktjik | www.honderdstieren.nl | blogger | iedere eerste maandag van de maand