Het idee: aan de hand van een foto gemaakt in, of gerelateerd aan, Het Hoofdkantoor, schrijft onze columnist Alessa van de Goor een column. Het resultaat is altijd verrassend.

Vandaag een bal van elastiekjes van Hay.

Heel 

Mijn eerste werkdag zit er al weer op. Terug uit Canada, ik ken mijn zoon goed, hij vertelt genoeg zegt hij, hij wil ook niet alles van mij weten. Fair enough.

Canada dus. Een soort omgekeerd Madurodam. Alles is heel; heel groot, breed, hoog, lang, weids. Niks is half. De gekozen accommodaties waren heel slecht of heel goed, het eten was heel vies of heel lekker, Toronto was heel schoon en heel ongezellig, het had geen sfeer. De auto was heel groot (vergeleken met mijn bolletje), de rondweg van Toronto heel druk verdeeld over 16 banen. Ik voelde me heel stoer, nadat ik uitgelegd kreeg hoe een automaat werkt en de vraag: ‘You can drive yes?’ ‘Yes yes no worries!’ zei ik, maar hij keek niet heel gerustgesteld.

Toen ik de volgende dag terugkeerde naar de verhuur omdat de auto niet op slot kon, hoopte de man alleen nog maar dat de auto heel terugkwam. Er bleek een sensor in de sleutel en in de deur van de auto te zitten, wist ik veel, dus op slot doen en weglopen was de oplossing. Als ik de auto naderde met de sleutel dan ging de auto open. ‘Courtesy’ noemde de man van de verhuur dat. Ik dacht alleen maar dat is stom, wie bedenkt dat? De man van de verhuur dacht waarschijnlijk ook die is stom. Maar goed, ik bleef heel beleefd, bedankte de beste man voor de uitleg en reed als een volwaardige blonde doos de garage weer uit. Mij maak je niet gek! We weten nu hoe het werkt! Moos en ik lagen helemaal dubbel. Ondertussen bleek hij contact te hebben gemaakt met Jill, zij wist de weg en hij waarschuwde me voor het feit dat de stoplichten aan de overkant van de kruising stonden. Jill was not amused als we niet deden wat ze zei om vervolgens heel beleefd te roepen: ‘recalculating.’

We gaan kilometers maken.

Kingston was heel cultureel en heel eng, het zou een perfecte setting voor een thriller zijn. De mensen zijn aardig, open, ze praten veel maar zeggen niets, de boten in de haven kabbelen in het meer. In de bossen rondom Kingston worden de beren gevoerd zodat ze geen toeristen aanvallen. Hoe kan het dan dat er vorige week een backpacker is verdwenen? En hoe kan het dat niemand iets weet, gehoord of gezien heeft? Waarom suggereren alle inwoners dat het rondtrekkende theatergezelschap er meer van weet? Zo’n stadje, maar niet toen wij er waren, toen was het heel rustig.

Ottawa was heel easy going en gezellig, qua grootte te vergelijken met Amsterdam, qua sfeer met Utrecht. Heel fijn.

Cobourg was heel klein met heel lekkere nutellapoppers en Burlington was heel centraal gelegen met een heel hoog Stepford Wives gehalte. De dames, inmiddels de respectabele leeftijd van 70 gepasseerd, liepen langs het water met hun foeilelijke schoothondjes te flaneren. Het moet gezegd voor de oren, boven de onderlip en onder de dunne haargrens leken ze jonger dan 70.

In Canada hebben ze niet heel veel mooie architectuur maar ze maken echt heel fraaie tentoonstellingen. De opgerolde leerband-bol wrong zich in mijn hoofd toen we in Kingston in het gevangenismuseum waren. Daar mochten wij gratis, gelukkig want voor je lol ga je natuurlijk niet naar martelwerktuigen staan kijken, aanschouwen hoe de gevangenen door de jaren heen werden gestraft. Van de bol op de foto kun je een aardig slaginstrument bouwen, tegenwoordig waarschijnlijk meer gebruikt in een heel andere branche dan het gevangeniswezen. Wat ook werd gesuggereerd was dat fitness is ontstaan in de gevangenissen, er werden als straf gewichten aan je ledematen gehangen (denk aan de ijzeren bal met een ketting om de enkel). Heeft u een beeld? Van de plaatselijke sportschool?

Het gewone leven is weer begonnen, Moos vond mij een heel stoere moeder op de terugweg naar het vliegveld van Toronto. Alleen daarom vertelde hij nog een geheim, of in ieder geval iets dat ik nog niet wist. Wat een heerlijk kind, we hebben ontzettend gelachen, 1700 kilometer gereden om één geheim rijker te worden. Ik zeg geslaagde roadtrip!

Alessa van de Goor | moeder | planner | @kliktjik | www.honderdstieren.nl | blogger | iedere eerste dinsdag van de maand