Het idee: aan de hand van een foto gemaakt in, of gerelateerd aan, Het Hoofdkantoor, schrijft onze columnist Alessa van de Goor een column. Het resultaat is altijd verrassend.

Vandaag een vaas uit de Hybrid-serie van Seletti.

lijmlijntje

Sinds afgelopen maand ben ik vier jaar in dienst van het Universitair Medisch Centrum. Aan de reacties/felicitaties op LinkedIn te zien is dat een prestatie. Alleen voor mij?

Het leven bestaat uit dagelijks dingen moeten. Voor de één voelt alles als een verplichting, voor de ander niets. Iets moeten voelt als verplichting als het (even) niet leuk is. Wanneer iets moeilijk is, noemen we het een uitdaging; als iets makkelijk is, noemen we het een klusje.

Iets dat je dagelijks doet met veel plezier heet een hobby en in het beste geval werk.

Ons dagelijks leven bestaat uit heel veel kleine delen ‘moeten’, onder te verdelen in ‘leuk moeten’, ‘stom moeten’ en ‘gewoon moeten’. We plakken de delen ‘moeten’ aan elkaar door dingen te doen die we niet hoeven te doen, dingen die we doen omdat we het willen doen. Ik noem dat het lijmlijntje. Hobby is ook een goed woord.

Mijn lijmlijntje is op dit moment schrijven. Ik kijk uit naar het moment dat ik het mag doen, dat ik even niets moet, dat ik mijn delen ‘moeten’ mag en kan verwerken in mijn lijmlijntje. Zo is het lijmlijntje meteen een uitlaatklep. Veel lijmlijntjes zijn uitlaatkleppen. Als het goed is.

Hoe zou ons leven er uit zien als we stoppen met dingen moeten? Kunnen we dat? Willen we dat?

Pas werd mij duidelijk dat moeten een gevoel is. Mijn zoon wil naar de toneelschool. Dat is zijn doel. Hij is bereid om van alles te doen en te laten om dat doel te bereiken. Hij is pas 15 jaar en hij heeft een doel. Sterker nog hij heeft ook een back-up plan. Mocht de toneelschool zijn talent en gedrevenheid niet zien, dan gaat hij Engels studeren. Volkomen zeker van de zaak leidt hij zijn leven richting het doel. Dat geeft enorme rust. Hij moet helemaal niets, hij wil dit.

In onze (zwaar vertroebelde) ogen moet hij van alles om zijn doel te bereiken, maar zo voelt hij het niet, want hij wil dit. Dus als het gevoel van moeten afneemt als we een doel hebben, dan lijkt de oplossing simpel: formuleer een doel. Of twee. Richt je leven er op in, focus en ga.

Was het maar zo gemakkelijk. We kunnen immers niet alles uit ons handen laten vallen en alleen maar doen waar we zin in hebben. De wereld is geen Vrije School. Helaas. Daarbij is alleen maar doen waar je zin in hebt nauwelijks uitdagend te noemen, we hebben wel iets meer nodig dan dat.

Toch?

Zonder dalen geen pieken, zonder hobbels geen kracht, zonder obstakels geen motivatie?

Grappig dat we moeilijkheden nodig hebben om het gevoel van overwinning te voelen. We willen winnen, we willen dingen moeten zodat we ook dingen niet moeten, we hebben de tegenstelling nodig. Niemand wil een flatline leven.

We moeten blijven bewegen. Mijn doel: ik kleur mijn lijmlijntje goud en laat het over alle delen ‘moeten’ uitvloeien. Langzaam krijgt mijn leven de vorm die ik zelf heb bedacht… En ja ik snap heus wel dat ik dan in 2020 weer een ander lijmlijntje moet formuleren. Dat geeft niet, ik wil dit.

Nu is het net in 2016 en wens ik iedereen een goed jaar toe, vol dingen die moeten maar wel leuk zijn om te doen!


Alessa van de Goor | moeder | planner | @kliktjik | www.honderdstieren.nl | blogger | iedere eerste maandag van de maand