Piep

Dus….

Your guess is as good as mine.
De eerste gedachte was dat de foto op z’n kop gestuurd was, maar bij nadere inspectie (en gewoon de foto te hebben gedraaid) denk ik toch dat dat niet het geval is.
Plafonières zou kunnen. Wel rare kleurtjes voor verlichting. In het rood kan ik me nog een functie voorstellen, maar die bruine?
Het geribbelde deel tegen het plafond suggereert een technische functie. Vraag me niet waarom, die ribbels associeer ik met techniek.
Een rookmelder? Dat zou echt wel een verbetering zijn, vormgevingstechnisch, want allemachtig die zijn lelijk! Wist u trouwens dat rookmelders op batterijen werken? Ik niet, ik had geen idee. Die dingen hingen er altijd al, al bij het betrekken van een huis. Nu ook weer, in mijn nieuwe nieuwbouwhuis, ze hangen er gewoon. Nooit over nagedacht.
Hoe weet ik dat dan? Dat van die batterij?
In mijn vorige huis waren die dingen meer dan nodig. Het huis was zeer brandgevaarlijk, dat wil zeggen er zou niks van overblijven als er brand zou uitbreken. Ik hoopte vurig dat die rookmelders mij en Moos zouden redden in geval van een beginnende brand. Hoe we dan uit die bovenwoning weg zouden moeten, heb ik verdrongen want dat was godsonmogelijk geweest. Gelukkig is het nooit zover gekomen. Één keer schrok ik wakker van een intens diepe pieptoon. Zo één die door merg en been gaat. Ik zat rechtop in bed en dacht waar is Moos? Waar liggen de paspoorten, pasjes en fotoos? Waar komt dat kutgeluid vandaan? Hoe laat is het eigenlijk?
Dik twee uur heb ik gezocht naar het geluid. Ik had geen flauw idee waar het vandaan kwam, je hoort dat je ‘warm’ bent, maar kan het niet traceren. Er flikkerden geen lampjes, er was ook nergens brand trouwens, of rook, er was alleen die doordringende piep, om de paar seconden.
Mijn benedenbuurman was er blijkbaar ook van wakker geworden en riep in het trapgat: ‘Het is je rookmelder!’
Waarop ik geërgerd antwoordde: ‘Denk het niet, die heb ik er net afgehaald. Die maakt geen geluid!’
‘Ttsssss wijven….dan heb je er ergens nog één liggen.’
Oh ja da’s waar, ik heb er één in een doos gegooid toen ik de keukenmuur van een likje verf voorzag. Onderin lag het ding te piepen, harder dan zonder allemaal spullen erop en het gaf licht, zo’n rood waarschuwingslampje ging aan en uit op de maat van de piep.
‘Ik heb hem’, riep ik enthousiast naar beneden. ‘Sorry ook dat je wakker bent geworden. Ik zet ‘m meteen uit. Als ik het knopje kan vinden….’
‘Het is de batterij, die is leeg! Trut.’
De batterij?
Zo weet ik dus dat er in rookmelders een batterij zit. Of je tegenwoordig goed vormgegeven rookmelders in verschillende hippe kleuren kan kopen? Ik weet het niet.
Dat antwoord ligt in Het Hoofdkantoor.